یکی از رایجترین شیوههای سنجش فعالیتهای علمی، روش علمسنجی است. این روش بر پایه 4 متغیر اصلی نویسندگان، انتشارات، استنادات و مراجع پایهریزی شده است.
این نوع ارزیابی یکی از رایجترین روشهای ارزیابی فعالیتهای علمی است. انتشار مداوم شاخصهای علمسنجی که توصیف کننده پژوهش در اجتماعات مختلف علمی است، میتواند عنصری مفید و کارآمد برای مدیریت تحقیق و سیاستگذاری و چگونگی تخصیص بودجه و امکانات در علوم باشد. بررسی کمی تولیدات علمی، سیاستگذاری علمی، ارتباطات علمی دانش پژوهان و ترسیم نقشه علم، برخی از موضوعات این حوزه اند.
علمسنجی میتواند به توازن بودجه و هزینه اقتصادی کمک کند و از این طریق کارایی تحقیقات را افزایش دهد.